Όσο οι κυρίαρχοι φοβούνται για τη σταθερότητα του σαθρού τους συστήματος, τόσο θα πασχίζουν να έχουν τον ολοκληρωτικό έλεγχο της ανθρώπινης δραστηριότητας και τόσο περισσότερο κόσμο θα κλείνουν στις φυλακές. Τίποτα όμως δεν τελειώνει εκεί. Οι αγώνες των κρατουμένων μας γεμίζουν δύναμη καθώς δείχνουν ότι ακόμα και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες η ζωή δε σταματά και πως το πάθος για την ελευθερία, κάνει τα αδύνατα, δυνατά. Σε αυτή τη στήλη γίνεται αναφορά σε όλους τους αγώνες των κρατουμένων, από τις εξεγέρσεις μέχρι και την παραγωγή γραπτού και δημόσιου λόγου, όπως και σε όλα τα περιστατικά βίας των ανθρωποφυλάκων που στοχεύουν στο να ισοπεδώσουν τη νοητική και σωματική ακεραιότητα των εγκλείστων. Οι επιστολές των κρατουμένων όπως και οι διευθύνσεις τους για επικοινωνία μπορούν να βρεθούν στον ιστιοχώρο του περιοδικού.
Ιούλης
11/7 Δημοσιεύεται κείμενο για τις κινητοποιήσεις των κρατουμένων που έγιναν την ημέρα ψήφισης του μεσοπρόθεσμου 28/6 «σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο που βρίσκεται η ελληνική κοινωνία, για την κατοχή της χώρας από το μεγάλο κεφάλαιο, και για την κοινοβουλευτική χούντα που μας κυβερνά. Αυτή η κίνηση γίνεται επίσης, σε ένδειξη αλληλεγγύης με όσους αγωνίζονται στους δρόμους και τις πλατείες των ελληνικών πόλεων.» Το κείμενο συνυπογράφουν κρατούμενες των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού, κρατούμενοι από τη ΣΤ› πτέρυγα των αντρικών φυλακών Κορυδαλλού, από τη Δ1 πτέρυγα των φυλακών Δομοκού και από τις φυλακές Ιωαννίνων, Αυλώνας, Ναυπλίου, Κέρκυρας, και Άμφισσας. Συγκεκριμένα εκατοντάδες κρατούμενοι αποφασίσανε να παραμείνουν έξω από τα κελιά κατά το μεσημεριανό κλείσιμο (φυλακές Κορυδαλλού, Διαβατών, Δομοκού) ή προέβησαν σε αποχή συσσιτίου (φυλακές Τρικάλων, Λάρισας, Γρεβενών, Ιωαννίνων, Αυλώνας, Μαλανδρίνου, Διαβατών, και Κασσάνδρας Θεσσαλονίκης).
15/7 Με αφορμή την απαγόρευση του απόπλου του στολίσκου FREE GAZA (με σκοπό την προσφορά ανθρωπιστικής βοήθειας στη λωρίδα της Γάζας), οι πολιτικοί κρατούμενοι: Π. Γεωργιάδης, Μ. Τραϊκάπης, Α. Κόσσυβας, Ν. Μαζιώτης, Κ. Γουρνάς, Π. Ρούπα, Δ. Κουφοντίνας, Γ. Δημητράκης, Σ. Σεϊσίδης, Κ. Σακκάς, Ν. Καρακατσάνη, και Σ. Αντωνίου δημοσιεύουν κείμενο αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και τους χιλιάδες παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους που ξεκίνησαν απεργία πείνας στις ισραηλινές φυλακές στις 3 Ιουλίου, καταδικάζοντας παράλληλα την αυταρχική στάση και το δόγμα καταστολής των κυβερνήσεων. Την ίδια ημέρα κάποιοι κρατούμενοι της Ε2 πτέρυγας της φυλακής γρεβενών, καταγγέλουν, με κείμενό τους, τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. Από την απουσία γιατρού στις φυλακές, και το εκδικητικό κόψιμο αδειών και αναστολών από την εισαγγελέα Α. Μπακαλόνη, έως την αδιάφορη και προσβλητική συμπεριφορά αρκετών δεσμοφυλάκων και τη μείωση και ποιοτική υποβάθμιση του συσσιτίου. Ως «ελάχιστη ένδειξη διαμαρτυρίας», προχώρησαν σε μονοήμερη αποχή συσσιτίου.
16/7 Ο Θ. Μαυρόπουλος, και τα μέλη της «Σ.Π.Φ» δημοσιεύουν κείμενο αλληλεγγύης στους αναρχικούς επαναστάτες Constantino Ragusa, Silvia Guerrini και Billy Bernasconi, ενόψει της δίκης τους στις 19/7. Οι 3 σύντροφοι συνελήφθησαν 15 Απριλίου 2010 κοντά στη Ζυρίχη και κατηγορούνται για την κατοχή ενός εκρηκτικού μηχανισμού και μιας προκήρυξης που αναφερόταν στο κέντρο ερευνών νανοτεχνολογίας της I.B.M. Στέλνουν επίσης τους θερμούς τους χαιρετισμούς και στο Marco Camenisch που βρίσκεται στις ελβετικές φυλακές για την πολύμορφη ανατρεπτική του δράση.
20/7 Αφέθηκε οριστικά ελεύθερος ο Βασίλης Ξηρός από τις Αγροτικές φυλακές Χαλκιδικής.
21/7 Ο Θ. Μαυρόπουλος δημοσιεύει από την Α’ πτέρυγα των φυλακών κορυδαλλού, κείμενο σχετικά με την υπόθεσή του, αναλύοντας παράλληλα τη συνειδητή του επιλογή της επαναστατικής παρανομίας, και την επαναστατική δράση. «Ο τρόπος που θα επιλέξει ο καθένας να αγωνιστεί είναι ατομική επιλογή κι ευθύνη. Ξεκινώντας λοιπόν από το άτομο αρκεί μόνο να συλλογικοποιηθεί η κοινή επιθμία για αγώνα ενάντια στην εξουσία. Σίγουρα οι πολιτικές ισορροπίες παιζουν ρόλο, σημασία όμως έχει και η προσπάθεια ανατροπής τους προς το καλύτερο.» Στον επίλογο της επιστολής του αρνείται τη συμμετοχή του στην ε.ο. «Σ.Π.Φ» και στέλνει την αλληλεγγύη του στα μέλη της οργάνωσης και σε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους.
24/7 Ένα χρόνο μετά τη γέννηση του μικρού Βίκτωρα – Λάμπρου Μαζιώτη Ρούπα οι κρατούμενοι των φυλακών Λάρισας Σπύρος Σ. και Ντάνυ Κ. αποστέλλουν ευχές και χαιρετισμούς. « …Σου ευχόμαστε μία ζωή γεμάτη ελευθερία, υγεία, αξιοπρέπεια, δύναμη και κάθε επιθυμία σου να γίνει πραγματικότητα! Λευτεριά στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, Π. Ρούπα, Κ. Γουρνά, Ν. Μαζιώτη! Η αλληλεγγύη είαι το όπλο μας».
Αύγουστος
3/8 Για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά διοργανώθηκε στην Ικαρία, έκθεση με τα έργα του Χριστόδουλου Ξηρού, κατασκευασμένα στην απομόνωση της ειδικής πτέρυγας των Φυλακών Κορυδαλλού. Ρολόγια, μοντέλα καραβιών και τα περίφημα «Ξηρόμετρα», δημιουργίες από τα πιο απίθανα υλικά, ρετάλια από δέρμα, οδοντογλυφίδες, μανταλάκια, κουτιά από αναψυκτικά κ.α. Η έκθεση φέτος έγινε 6-20/8 στην Ακαμάτρα.
10/8 Ανακοινώνεται από αλληλέγγυο κόσμο πως μεταφέρθηκε στις φυλακές Γρεβενών με πειθαρχική μεταγωγή από τις φυλακές της Κέρκυρας, ο σύντροφος Γ. Πολύδωρος. Στην αρχή οι ανθρωποφύλακες των φυλακών Γρεβενών, αποπειράθηκαν να του κάνουν σωματικό έλεγχο, ενώ ο σύντροφος ήταν ακόμη σιδηροδέσμιος. Ο ίδιος αντιστάθηκε και του χρέωσαν νέο πειθαρχικό παράπτωμα για απείθεια. Μετά από παρέμβαση τόσο του ίδιου, όσο και κρατουμένων της πτέρυγας Ε2 (όπου κρατείται ο σύντροφος Χ. Τσάκαλος) , η υπηρεσία και ο αρχιφύλακας Γ. Ραμογιάννης δεσμεύτηκαν να τον μεταφέρουν μετά τη λήξη της πειθαρχικής ποινής (πέντε μέρες), στη συγκεκριμένη ακτίνα.
14/8 Η Μ.Οικονόμου και ο Α. Κοσσυβας δημοσιεύουν ξεχωριστά κείμενα για την νέα δίωξη τους. Χαρακτηριτικά η Μ. Οικονόμου αναφέρει. (“Αν η δικογραφία που σχηματίστηκε για την υπόθεση της ληστείας στην ΕΤΕ Ψαχνών Ευβοίας είναι για γέλια, η δικογραφία που σχηματίστηκε για την υπόθεση της ληστείας της ΕΤΕ Σχηματαρίου είναι για κλάματα.”). Στις 23/8 οι σύντροφοι πέρασαν ανακριτή στην Θήβα και τους επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι για τις νέες κατηγορίες.
24/8 Η Καρυδάκη Α.(φοιτήτρια νομικής στο Μόναχο) καταγγέλει με ανοιχτή επιστολή κατάχρηση εξουσίας σε βάρος του πατέρα της, Καρυδάκη Σ., που βρίσκεται κρατούμενος στις φυλακές Κορίνθου. Ο ίδιος υποφέρει από καρκίνο που πλέον παρουσιάζει μεταστάσεις. «…παρεδωσε όλα τα ιατρικά του χαρτιά στην κ. Ζαφειρακη, την καινουρια διευθύντρια των φυλακών Κορινθου, ωστε εκεινη να τα προωθησει στους αρμοδιους και να του δωσει τον αριθμο πρωτοκολλου. Η κ. Ζαφειρακη ομως, δειχνοντας πρωτοφανη αδιαφορια, καθυστερoυσε αρχικα να προωθησει τα εγγραφα αυτα, δινοντας του την εξηγηση οτι επιθυμει πρωτα να τα μελετησει….Η κ. Ζ. δε σταματησε μονο σε αυτο. Στις 16 Αυγουστου 2011 η διευθυντρια σταματησε την εκπαιδευτικη αδεια που ειχε δοθει στον πατερα μου, χωρις μαλιστα να του δωσει καποια σαφη εξηγηση για τους λογους που την οδηγησαν σε αυτην της την αποφαση.Η κ. Ζαφειρακη κανει καταχρηση της εξουσιας…»
Σεπτέμβρης
2/9 Ο Χ. Κολεντίνης δημοσιεύει κείμενο σχετικά με την προφυλάκιση και τη βίαιη σύλληψή του στις 9/7 στη γωνία των οδών Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα. Ο ξυλοδαρμός που υπέστη κατά τη διάρκεια της σύλληψής του είχε ως αποτέλεσμα βαθύ κρανιοεγκεφαλικό κάταγμα, σχισιμο και κάκωση στο γόνατο, κάκωση στην ωμοπλάτη και στη συνέχεια τη δημιουργία νεφρικής ανεπάρκειας από τα χτυπήματα στα πλευρά και τα νεφρά. Προφυλακίστηκε χωρίς στοιχεία και ανακρίθηκε όντας στο νοσοκομείο, περιφρουρούμενος και σε άσχημη κατάσταση. Του απαγγέλθηκαν οι κατηγορίες: Κατοχή και χρήση εκρηκτικών υλών, διατάραξη κοινής ειρήνης, εξύβριση και αντίσταση κατά της αρχής. «..Αρνήθηκα να υπογράψω το χαρτί με τις κατηγορίες διότι είναι ψευδείς και στηρίζονται στη κατάθεση ενός ψευδομάρτυρα ματατζή με σκοπό τη προφυλάκισή μου και τη δικαιολόγηση του ξυλοδαρμού μου.» Αναφέρεται επίσης στις κοινωνικές συνθήκες της εποχής, την κρατική καταστολή και τον ταξικό πόλεμο και τάσσεται «..συνειδητά ως αναρχικός ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, ενάντια σε κάθε τι που υποβιβάζει την αξιοπρέπειά μας».
8/9 Δημοσιεύεται πολιτική επιστολή του Π. Μασούρα από την Α2 πτέρυγα της φυλακής Γρεβενών στην οποία κάνει λόγο για την υπόθεσή του και τις παροντικές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, καθώς και για τις συνθήκες κράτησής του στις φυλακές υψίστης ασφαλείας γρεβενών. «.Το γεγονός ότι το καθεστώς μου επιβάλλει μια φυλακή μέσα στην φυλακή και μια ποινή μέσα στην ποινή δεν στέκεται ικανή συνθήκη για να με γονατίσει…! Για μένα δεν είναι δυσβάσταχτη η ποινή, ούτε τα κάγκελα της φυλακής. Δυσβάσταχτη είναι η υποχώρηση και η υποταγή που συνοδεύουν τα κάγκελα της ψυχής.Ο αγώνας συνεχίζεται.»
11/9 Το συμβούλιο πλημμελειοδικών της Αθήνας αποφάσισε την εξακολούθηση κράτησης των Τσιλιανίδη,Φεσσά,Δημτσιάδη,Τζίφκα για την υπόθεση του Βύρωνα.(οι σύντροφοι είχαν περάσει στις 29/06 για το 6μηνο). Στις 12/7 καλούνται να παραστούν στην Θεσσαλονίκη για την υπόθεση εμρησμού οχήματος της Δ.Ε.Η.(όπου είχε συλληφθεί ο σύντροφος Γ.Σκουλούδης στις 13/10/10).
13/9 απο τα 2 μέλη της «Σ.Π.Φ» Γ. Τσάκαλο και Π. Αργυρού όπου περιγράφουν την συμπεριφορά των σωφρονιστικών καθαρμάτων των φυλακών Δομοκού, με επικεφαλή τον αρχιφύλακα Χ. Κλιάρη, στην άρνηση των πρώτων να υποβληθούν στην διαδικασία του σωματικού ελέγχου. ’’ Εκεί ένας νεαρός υπάλληλος δείχνοντας ότι αυτή η δουλειά δεν τον χάλασε ακόμα, αρνείται να συμμετάσχει σ’ αυτήν την διαδικασία κι αφού το λέει στον Κλιάρη αποχωρεί από το δωμάτιο. Αυτό βέβαια δεν πτόησε καθόλου τον άνανδρο Κλιάρη που με την συνδρομή τριών άλλων ανθρωποφυλάκων με πετάνε στον πάγκο και με ακινητοποιούνε για να μου βάλουν χειροπέδες. Αφού τις βάζουν καταφέρνω να τις βγάλω και να τους σπρώξω, αλλά αυτοί οι άνανδροι έρχονται ξανά όλοι μαζί και ακινητοποιώντας με μου τις ξαναβάζουν πιο σφιχτά. Με πετάνε στον πάγκο κι αρχίζουν να μου σκίζουν τη μπλούζα και το παντελόνι. Εκεί γεμάτος χαρά ο ξεφτίλας αρχιφύλακας Κλιάρης τραβάει το μποξεράκι αφήνοτάς με γυμνό και βρίζοντάς με συνέχεια λέγοντας : «Ρε πούστη εγώ κάνω κουμάντο εδώ’’ .Την ίδια μέρα δημοσιεύεται κείμενο υπογεγραμμένο από 275 κρατούμενους της Α’ πτέρυγας Κορυδαλλού, σε ένδειξη αλληλεγγύης στους Γ. Τσάκαλο και Π. Αργυρού, καταδικάζοντας και τις άθλιες συνθήκες κράτησης των φυλακών.“οι κομμένες άδειες και οι αναστολές, τα εκδικητικά πειθαρχικά, η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, το άθλιο φαγητό και πολλά άλλα, κάνουν αυτή τη στιγμή τις φυλακές ένα καζάνι που βράζει. Αυτό που συνέβη στο Δομοκό ρίχνει περισσότερο λάδι στη φωτιά. Αρχιφύλακα Κλιάρη εσύ και τα πατσαβούρια σου μαζέψτε τα ξερά σας, γιατί θα σας τα κόψουμε από τη ρίζα. Φυλακή είναι και γυρίζει. Κι αν « έχουν γνώση οι φύλακες» έχουν γνώση και οι κρατούμενοι.” Επίσης προχώρισαν σε τρίωρη στάση, αρνούμενοι να μπουν στα κελιά το μεσημέρι. Την επόμενη ημέρα ο Σ. Νιγδέλης απο την φυλακή γρεβενών, με κείμενό του, στέλνει την αλληλεγγύη του στους 2 κρατούμενους και χαιρετισμούς στον Β. Πάλλη.
Στις 16/9 ο σύντροφος Ρ. Συριανός, με κείμενό του, στέλνει τους αλληλέγγυους χαιρετισμούς του στους 2 κρατούμενους αναφέρωντας. “Αυτό που έχει σημασία, αυτό που πρέπει να θυμάται τόσο το κάθαρμα Κλιάρης όσο και κάθε εντολοδόχος του, είναι πως η μνήμη δεν είναι σκουπίδι ούτε η αλληλεγγύη απλά τσιτάτο σε τοίχους και πως έχει ο καιρός γυρίσματα…” Την ίδια μέρα 34 κρατούμενοι απο τις φυλακές Ιωαννίνων δηλώνουν την αλληλεγγύη τους στους Γ. Τσάκαλο και Π. Αργυρού, δημοσιεύοντας κείμενο σχετικά με το γεγονός.
Επίσης τη Δευτέρα 19/9 53 κρατούμενοι από την Α1 πτέρυγα Τρικάλων, και 57 κρατούμενοι από την Α2 πτέρυγα Γρεβενών απέχουν συμβολικά από το συσσίτιο “..σε ένδειξη αλληλεγγύης στους κρατούμενους Γ. Τσάκαλο και Π. Αργυρού καθώς και σε κάθε κρατούμενο που έχει πέσει θύμα βασανισμού από τους δειλούς ανθρωποφύλακες”.
Στις 26/9 Πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τις φυλακές Δομοκού απο 130 συντρόφους με αφορμή τα γεγονότα που συνέβησαν.Η συγκέντρωση κράτησε περίπου μιάμιση ώρα, και υπήρχε μικροφωνική. Υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία και με τους δύο συντρόφους καθώς και με τον κρατουμενο Η. Καραντουμάν.
14/9 Οι πολιτικοί κρατούμενοι: Αντωνίου Σ.,Γεωργιάδης Π., Γουρνάς Κ.,Καραγιαννίδης Γ.,Καρακατσάνη Ν.,Κόσσυβας Α.,Μαζιώτης Ν., Ρούπα Π., Σακκάς Κ., Τραικάπης Μ., Φεσσάς Δ. Στέλνουν ανοιχτή επιστολή αλληλεγγύης στην αγωνίστρια Gulaferit Unsal. Από τις 26 Αυγούστου η τουρκάλα αγωνίστρια Gulaferit Unsal ξεκίνησε απεργία πείνας διεκδικώντας τη μη έκδοσή της στις γερμανικές αρχές, όπως αποφάσισε το συμβούλιο εφετών Θεσσαλονίκης. Η Gulaferit κατηγορείται από τους γερμανούς ως μέλος της κομμουνιστικής οργάνωσης DHKP/C και θεωρείται βέβαιο πως θα παραδοθεί στο τουρκικό κράτος. Η Gulaferit είχε αναπτύξει πλούσια δράση στο τουρκικό εργατικό κίνημα, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικάτου BEMSEM και το 1995 φυλακίστηκε μαζί με τον σύζυγό της. Συμμετείχε στη μεγάλη απεργία πείνας των κρατουμένων το 1996 και αποφυλακίστηκε το 1997, συνεχίζοντας τη δράση της στο εργατικό κίνημα. Το 1999 διέφυγε στην Γερμανία ζητώντας πολιτικό άσυλο, αλλά επέστρεψε 2 χρόνια αργότερα στην Τουρκία, όπου ο άντρας της ξαναφυλακίστηκε(2000-2008). Όταν πέρυσι ξαναφυλακίστηκε ο άντρας της η Gulaferit κατέφυγε στην Θεσσαλονίκη, όπου και συνελήφθηκε από την αντιτρομοκρατική στις 7 Ιουλίου 2011”.
16/9 Ο Τ. Σπυρόπουλος συνελήφθη στο σπίτι του στην Αχαϊα στις 5/12/2010. Στο κείμενό του ( “Περί τρομοκρατίας, κάνναβης και άλλων μυθευμάτων”) καταργεί με επιχειρήματα όλα όσα του προσάπτουν και δηλώνει αναρχικός.
17/9 Πυκνώνουν οι φωνές διαμαρτυρίας που καταφέρνουν να σπάσουν την απομόνωση του στρατόπεδου συγκέντρωσης μεταναστών στο Φυλάκιο του Έβρου. Αυτή τη μέρα κατάφεραν να διοχετεύσουν ένα γράμμα διαμαρτυρίας που έφτασε στη δημοσίευση.»Εμείς, οι κρατούμενοι στο Φυλάκιο, χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας από έξω. Δεν έχουμε πρόσβαση στα άλλα κελιά, δεν έχουμε καθαρό αέρα, το νερό είναι βρώμικο, το φαγητό φτάνει ίσα-ίσα για να επιβιώσουμε, δεν μπορούμε να βγαίνουμε έξω. Όταν κάποιος είναι άρρωστος, δεν μπορούμε να πάμε στο γιατρό για βοήθεια. Ξανά και ξανά, οι άνθρωποι αρρωσταίνουν, καθώς οι τουαλέτες είναι βρώμικες. Θέλουμε να φύγουμε από αυτή τη φυλακή. Η αστυνομία μας χτυπάει ξανά και ξανά, στα χέρια μας, στα πόδια μας, μας βρίζουν ασταμάτητα. Κανείς δεν απαντάει στο ερώτημά μας για το τι θα γίνει στο μέλλον. Υπάρχουν ακόμη και άνθρωποι που έχουν τρελαθεί, και ακόμα δεν μπορούν να φύγουν.”
21/9 Δημοσιεύεται γράμμα από τις φυλακές Λάρισας από το Χ. Στρατηγόπουλο στο οποίο καταγγέλει τη μεθόδευση των διωκτικών αρχών εναντίον του και εναντίον του Α. Μπονάνο, και αναφέρεται εκτενώς στην υπόθεσή του και την τροπή που πήρε όντας ήδη φυλακισμένος. “..Στις 7 Ιουλίου 2011, μου επιδόθηκε εδώ στις φυλακές Λάρισας, όπου είμαι κρατούμενος και καταδικασμένος για ληστεία σε τράπεζα, ένα νέο ένταλμα κράτησης με την κατηγορία μιας άλλης ληστείας σε μια τράπεζα της Κεφαλονιάς που έγινε τον Ιούλιο του 2009….! ….Είναι σε τελική ανάλυση, περισσότερο από σαφές ότι η καινούρια απόπειρα εμπλοκής, είτε η δική μου είτε του Μπονάνο στη συγκεκριμένη υπόθεση, στηρίζεται αποκλειστικά στο συλλογισμό των διωκτικών αρχών ότι αφού αποδεδειγμένα διαπράξαμε μια ληστεία τράπεζας στα Τρίκαλα, τότε σίγουρα έχουμε διαπράξει και άλλες, χωρίς όμως να διαθέτουν τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία σε βάρος μας.”
25/9 Οι κρατούμενοι στη φυλακή κορίνθου απείχαν από το συσσίτιο διαμαρτυρόμενοι για την κακή και ελλιπή ποσότητα του φαγητού καθώς και για την ελάχιστη θέρμανση, την έλλειψη φαρμάκων, και γενικότερα τις δυσκολες συνθήκες διαβίωσης. Στις φυλακές Κορίνθου, οι κρατούμενοι θα συνέχιζαν την αποχή από το συσσίτιο και την επομένη, παρά τις απειλές και τους εκβιασμούς των ανθρωποφυλάκων.
26/9 Οι Α. Κόσσυβας, Μ. Τραϊκάπης, Μ. Οικονόμου, Β. Πολυκρέτης τοποθετούνται με κείμενο εν όψει του δικαστηρίου στις 18/10/2011 που τους κατηγορεί για την υπόθεση της ληστείας της εθνικής τράπεζας των Ψαχνών Ευβοίας. Θίγουν, πέρα από την υπόθεσή τους, το φαινόμενο της οικονομικής κρίσης, του καπιταλισμού, του μνημονίου και της κρατικής καταστολής “. Χτυπώντας εμάς επιδιώκουν να σπείρουν το φόβο σε όσους ήδη σκέφτονται και είναι έτοιμοι να πράξουν…! Από την πρώτη στιγμή της σύλληψής μας είχαμε πει ότι δεν αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας ως θύματα ακριβώς γιατί θεωρούμε πως ο πόλεμος βρίσκεται σε όξυνση και ο καθένας μας πρέπει να πάρει θέση μέσα σ’ αυτόν. Αιχμάλωτοι πολέμου ή θύματα της καταστολής;.. Να μιλήσουμε για την αναγκαιότητα οργάνωσής μας και για τη δυνατότητα μιας επαναστατικής προοπτικής σαν αυτή που θα δώσει την οριστική έξοδο από την κρίση, σαν αυτή που θα οριστικοποιήσει το τέλος του αβάσταχτου καπιταλιστικού κόσμου.”
